Sterrenstof
Dat gevoel van weleer
In deze categorie plaats ik artikelen over poëzie. Al sinds mijn jeugd, verzamel ik gedichten en heb ook zelf veel geschreven. Heeft u zelf een mooi gedicht, dan kunt u deze ook insturen.
Dat gevoel van weleer
In de diepten van mijn ziel, daar woont de angst,
een donkere schaduw die fluistert in de nacht.
Van alle verzen ooit geschreven
wil ik voor jou het laatste vers
de laatste regel zijn, mijn licht
mijn lente, mijn tastbaar leven
Kon ik één gaaf der jeugd terugverkrijgen,
Ik vroeg de makkelijke ontroerbaarheid
Van ’t hart, dat nog niet heeft geleerd te zwijgen,
Maar vrijelijk bij den breuk der droomen schreit.
The Asylum van Khalil Gibran. Elk individu is anders en uniek van aard. Slechts weinigen weten dat feit te accepteren en te respecteren.
Dit is het enige wat telt,
Lieverd.
Dat iemand meer in je ziet,
Dan je wist dat er te zien was.
Je bent zo
Je bent zo
mooi
anders
dan ik,
Dag, mijn lief,
Wat sta je daar mooi
Met je ogen gesloten.
Je armen langs je lichaam,
Ontspannen oogleden.
Een roze blos op je lieve wangen,
Los van alles wat je hebt besloten.
Doortrokken van het hart
hou ik van wat ik niet van je ken,
de afstanden in jou
die ik nooit zal afleggen….
Opnieuw geboren
Ik heb wel meer dan eens
m’n kansen zelf bedorven
het was alsof er iets
in mij was gestorven